Shantaindia

28 maart
Een zeer korte nacht, maar 2 uur geslapen. Het was erg gehorig en de mensen houden helemaal geen rekeniing mee dat er nog gasten liggen te slapen.
Moest om 4 uur op om de trein van 6 uur niet te missen.
Mijn eerste schrik was al op het station en dat om 5.00 uur in de ochtend.
Ik kreeg te horen dat mijn trein niet rijdt.
Wat!! en waarom hebben jullie dan niet gemaild of mij op de hoogte gesteld.
Mijn taxi staat op een ander station op mij te wachten. dit kan toch niet waar zijn.
I am sorry mem, daar moest ik het maar mee doen.
Toen ging hij nog een keer op mijn ticket kijken en zei ineens, oh wacht eens even, jij hebt de trein van 6. 00 uur en niet van 5.40 uur. Wat een opluchting.
En nu begint het zoek werk naar het juiste perron.
Waar moet ik naar toe, heleboel perrons en een hoop nrs op mijn ticket. Probeer maar eens zonder hulp erachter te komen.
Jaja we zijn in India. Niks is vanzelfsprekend.
Met een beetje hulp kwam ik op het juiste perron aan. Als je de codes op de ticket snapt is het makkelijk. Maar dat is meestal achteraf. Ik word steeds handiger in dit soort situaties. Hoofd koel houden. Het scheelt ook als je de taal beheerst.
Gelukkig kwam de trein op tijd aan en het vertrok ook op tijd. Joepie!!
Ik reis 1e klas, chique hoor, goede stoelen, stukken luxer dan in het vliegtuig. Goede service aan boord. Genoeg beenruimte en de stoelen kunnen naar achter. Not bad.

En nu komt het mooie verhaal.
Ik zit naast een Indiase vrouw van 38 jaar.
Een danseres van beroep en daarnaast komt zij ook op voor de vrouwen, ze vecht voor hun rechten en vrijheid. Een geëmancipeerde vrouw. Ze geeft lezingen en workshops om vrouwen wakker te schudden dat ze ook rechten hebben en dat ze niet alles hoeven te pikken.
Daar hou ik van. Een vrouw naar mijn hart. Dit maakt mij heel blij.
Wat een geluk om haar naast mij te hebben. Alles wordt voor je geregeld.
Wat een geweldige vrouw zeg, ik vertel haar over het doel van mijn reis en ze zei gelijk dat ze mij gaat helpen. Kreeg gelijk een site van een ashram in het noorden. Dit is
nou precies wat ik nodig heb. Mijn wens komt uit, tenminste daar begint het erop te lijken. Deze jongedame gaat mij helpen op mijn spirituele pad. Whoh, ik ben zo blij en dankbaar dat ik haar heb ontmoet. Ze heet Salini.
Alles heeft een reden zegt ze. Nou en of dat zeg ik ook altijd. We moesten elkaar ontmoeten.
Ze wilde gelijk mijn verblijf en vervoer regelen. Nou het lijkt mij handig om eerst de site te raadplegen. Vervolgens stelde ze voor om mij de andere kant van India te laten zien. Niet de toeristische highlight maar de echte India. De onontdekte plaatsen zoals ze dat zegt.
Als ik terug ben in Delhi wil ze mij in Delhi rondleiden. Want ik vertelde haar over de chaos, viezigheid en armoede . eEerst maar afwachten of ze het echt gaat doet. men beloofd vaak van alles maar komt het vervolgens niet na. we zullen het wel zien. Telefoonnr heb ik iig al op zak. Ervaring leert dat je niet al te veel op moet rekenen.
Ik vind het erg spannend en geniet volop van de gesprekken en het uitzicht vanuit de trein. Je ziet heel veel Eagles.
Na 6 uur rijden kom ik op plaats van bestemming aan in Kathgodam.
Mijn taxi-chauffeur zou op mij wachten met mijn naam op een naambord.
Ik zie geen taxi-chauffeur met mijn naambordje. Niet weer dat gesodemieter he!
Salini helpt mee zoeken en uiteindelijk had ze hem gevonden. Jandoedel had geen bordje bij zich omdat hij ervan uitging dat ik een blanke zou zijn. En die pik je er zo uit dacht hij. Hij was duidelijk verrast dat ik een Indiër was.
Van Kathgodam naar Ranikhet is het maar 92 km maar je doet er 3 uur over.
Toen ik Ranikhet binnen reed voelde het al goed.
Maar op plaats van bestemming voelde het nog beter. Temperatuur is hier aangenamer dan in Delhi. je ziet de bergen en de bomen.
Het is weliswaar herfst maar de temperatuur kan behoorlijk oplopen.
In de ashram is het goed vertoeven. Je hoort overal vogels. zo mooi om ze te horen zingen. Hier kan ik mijn hart ophalen . Wat een verschil met Delhi zeg. Geen getoeter, weinig verkeer meer rust, ontspanning en goede energie.
Je voelt de energie heel goed. Het voelt goed om hier te zijn.
Voel me heel ontspannen en geniet volop van de vogels om me heen. De ashram is goed onderhouden, overal zie je bloemen.
Er is een mooie tempel en je kan ieder moment naar binnen om te mediteren.
S morgens en s avonds is er aarti.
Een gebed met veel chantings.
Een Duitse vrijwilliger runt de tent hier, het is dat ze blank is anders zou je zeggen dat het een Indiër is. leeft, kleedt, praat en zingt als een Indiër.
'S avonds nam ik deel aan aarti.
De Duitse dame speelde harmonica en begon te zingen, een andere Duitse en een Russin begonnen uit hun hoofd allerlei badjans te zingen. Whoh!! Het was zo mooi dat ik spontaan begon te huilen. Ik werd heel emotioneel. Blij en gelukkig viel ik in slaap.
Er is wel WiFi maar heel slecht.
Russen zijn hier niet geliefd. Ze zijn luidruchtig en maken ruzie.
Mijn groep bestaat uit 5 Russen, 4 Duitsers en 3 Letten.
Je hoort idd alleen de Russen praten.

29 maart.
S morgens om 6 uur begint de yogales.
Oh oh oh wat ben ik toch een stijve hark. Alles doet zeer. Moet komende 2 weken hard aan het werk.
Mijn eerste kuur is om 11 uur van de panchakarma.

Ik ben heel benieuwd hoe ik het ga ervaren.
Het kan zijn dat ik de komende 2 weken geen WiFi heb.

Ik ga de tijd hier goed benutten om te voelen wat het me gaat opleveren.
Het voelt in ieder geval goed om hier te zijn.
Vanmorgen wat gesprekken gevoerd met een paar Duitsers die al jaren komen.
Eentje voelt zich een Indiër. Die weet heel veel te vertellen over het leven In India en de gebruiksaanwijzingen.
Zij heeft mij wat namen gegeven over ashrams die goed staan aangeschreven. Op plaatsen die ik nog ga aandoen.
Ze komt al 21 jaar in India. Dit soort informaties heb ik nodig.

De boodschap was; " zoek en gij zult vinden"
Zoals altijd zit ik natuurlijk weer in mijn hoofd. Dat voelen wordt lastig.
De dokter van de ashram gaat mij ook daarin begeleiden.
Wat hebben die Duitsers toch met India?
Ze zijn supergek op het land, het eten de mensen etc.
Het is ook een mooi land om rond te trekken. Ik realiseer mij ineens dat ik geen minuut alleen heb gevoeld.
Overal word ik uitgenodigd om te komen eten. Ze zijn arm en toch gastvrij.


30 maart
De panchakarma was super.
Ik werd van top tot teen ingesmeerd met warme olie, gekruid olie wel te verstaan en dat 50 minuten lang.
Vervolgens ging ik in een stoombad met olie en al erin. Ik glom van top tot teen.
Daarna moest ik 25 min rusten om vervolgens te douchen. Wat een ervaring.
En dat 2 keer per dag.
Ik kijk ernaar uit.
Dag lieve mensen.
Tot ziens.
Liefs Shanta